متولد 1339، شروع داستان نویسی و نوشتن نقد داستان و نقد فیلم و گاهی فیلم نامه های کوتاه از 1363، چاپ کردن این نوشته ها در نشریات مختلف در همین سال ها و تا سال ها بعد. از حدود سال 1372 تا فهت سال بعد روزنامه نگاری در بخش های ادب و هنر چهار روزنامه، تدریس داستان نویسی از سال 79 تاکنون، اولین کتاب های چاپ شده، داستان های بلندی برای نوجوانان: پسران دهکده (1369، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولانی(1371، انتشارات کانون پرورش فکری)، رمان نیمه ی غایب(1378، نشر چشمه)، برنده ی اولین دوره ی جایزه ی مهرگان و همین طور جایزه ی یلدا (این یکی را به طور مشترک)، تا سال 88 پانزده بار چاپ و بعد از آن لغو مجوز شده و در پاییز 1395 مجدد اجازه ی انتشار یافت. رمان ویران می آیی(1382، نشر چشمه)، نامزد جایزه های بنیاد گلشیری و یلدا، تا سال 96 هفت بار چاپ شده است. آخرین رمان های منتشر شده شمایل تاریک کاخ ها (1388، نشر چشمه)، دود (تابستان 1393، نشر چشمه)، سپیدتر از استخوان (زمستان 1394، نشر چشمه) و خاکستر (1396، نشر چشمه)، انتشار دو مجموعه داستان با گارد باز (1383، نشر چشمه) و سمت تاریک کلمات (1384، نشر چشمه) که دومی برنده ی جایزه ی بنیاد گلشیری شده است، از کتاب های غیر داستانی؛ سه مجموعه مقاله در زمینه ی داستان نویسی (ده جستار داستان نویسی در سال 1383، جادوهای داستان در سال 1387 و تو در تویی شگردها در سال 1395، هر سه در نشر چشمه)، کتاب یک شیوه برای رمان نویسی (1390، نشر چشمه) و همین طور گردآوری مجموعه مقالاتی درباره ی آثار هوشنگ گلشیری به نام هم خوانی کاتبان (1380، نشر دیگر).
سیاهه ی من (1389، نشر چشمه)، خانه ی این تابستان و آداب خداحافظی (1392، نشر زاوش) و مهلکه (1394، نشر چشمه)، مجموعه شعر های او هستند.