خداحافظ گاری کوپر

«خداحافظ گاری کوپر»، رمانی فلسفی و سیاسی از رومن گاری، نویسنده‌ی برجسته‌ی فرانسوی، پنجره‌ای است به سوی نسلی که از دل جنگ و ویرانی سربرآورده‌اند. این اثر، که در سال 1969 منتشر شد، داستان لنی، جوانی 21 ساله و اسکی‌باز آمریکایی را روایت می‌کند که از نفرت به جنگ ویتنام، زادگاهش را ترک کرده و به کوه‌های سوییس پناه می‌برد. شعار او آزادی از هرگونه تعلق است؛ آزادی‌ای که او را به سوی زندگی‌ای درویش‌مآبانه و فارغ از وابستگی‌های مادی و معنوی سوق می‌دهد.

رمان، ماجرای مواجهه‌ی لنی با موانع و چالش‌هایی است که در مسیر تحقق رویاهایش پیش می‌آید. گاری در این اثر، قهرمانی خلق کرده که با نگاهی عمیقاً مستقل و بی‌پروا به زندگی می‌نگرد، اما چنان از متعلقات معنوی‌اش فاصله گرفته که حتی عشقی که به او روی می‌آورد را نمی‌بیند و ارزش آن را درنمی‌یابد. لنی از این حقیقت می‌گریزد و تنها زمانی که به کلبه‌ی دنج خود در کوهستان‌های سوییس بازمی‌گردد، از طریق دوستی دیگر به اهمیت عشق پی می‌برد. لنی، با روحیه‌ای آزادی‌خواه و ضدجنگ، پس از انتشار این کتاب به چهره‌ای محبوب در میان جوانان جهان تبدیل شد و بسیاری با او همذات‌پنداری کردند. این رمان، که با وقایع زمانه‌ی خود، به‌ویژه جنگ ویتنام، پیوندی عمیق دارد، روایتی است از انتخاب زندگی‌ای آزاد و خودخواسته در برابر تحمیل‌های جامعه.

«در سکوت کوهستان، لنی به برف‌های سفید خیره شد. انگار تمام دنیا در آن سفیدی گم شده بود، مثل قلبش که نمی‌دانست چه را گم کرده. عشق مثل نسیمی آمده بود و او، غرق در آزادی‌اش، آن را ندیده بود. حالا، در کلبه‌ی کوچکش، با صدایی که از دوستش در گوشش زمزمه می‌کرد، حس کرد چیزی در درونش تکان خورده است؛ چیزی که شاید همان معنای زندگی بود.»