«خسی در میقات»، سفرنامه‌ای عارفانه و تأمل‌برانگیز از جلال آل‌احمد است که در سال 1345 خورشیدی منتشر شد. این اثر، فراتر از روایت ساده یک سفر زیارتی به حج، سفری معنوی به اعماق وجود انسان است. آل‌احمد با قلمی تیزبین و نگاهی جست‌وجوگر، نه‌تنها مناسک حج را با دقتی شاعرانه به تصویر می‌کشد، بلکه با جسارت به نقد برخی رفتارها و تناقضات رایج در میان زائران می‌پردازد. او از تجمل‌گرایی، خودنمایی و تقلید کورکورانه انتقاد می‌کند و حج را فرصتی برای خودشناسی و تحول درونی می‌داند، نه صرفاً انجام اعمال ظاهری. این کتاب، با زبانی صمیمی و گاه عارفانه، خواننده را به تأمل در فلسفه حج و باورهای دینی دعوت می‌کند و دریچه‌ای نو به سوی درک عمیق‌تر این آیین مقدس می‌گشاید.
برای آشنایی با شیوه نگارش کتاب، بخشی کوتاه از آن:
<<توی حرم، زیر آفتاب سوزان، همه در تکاپو بودند. یکی طواف می‌کرد، یکی دعا می‌خواند و دیگری با افتخار از لباس نو و انگشتر عقیقش حرف می‌زد. من اما گوشه‌ای ایستاده بودم و به این همه شلوغی نگاه می‌کردم. توی دلم پرسیدم: این همه آدم، این همه راه آمده‌اند که چه بجویند؟ خنکای سایه کعبه یا چیزی فراتر از این سنگ و خاک؟>>
| نویسنده | جلال آل احمد |
|---|---|
| ناشر | مجید |
| سال انتشار | 1345 |
| تعداد صفحه | 183 |
| قطع | رقعی |
| شابک | 9789644531477 |
| نوع جلد | نرم |
مجید 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.