خنده های هراس و تنهایی

رمان «خنده‌های هراس و تنهایی»، سومین اثر داستانی مسعود بربر، در سال 1403 خورشیدی توسط نشر چشمه منتشر شد و با نثری روان و چندلایه، به کاوش در زندگی انسان معاصر در تقابل با روایت‌های کهن و اساطیری می‌پردازد. این اثر، که پس از «مرزهایی که از آن گذشتی» و «اینجا خانه من است» منتشر شده، با پیوند اساطیر ایرانی و دغدغه‌های مدرن، جهانی خلق می‌کند که تنهایی، هراس و جست‌وجوی هویت و معنا در آن برجسته است. بربر با تلفیقی از زبان ساده و نثر ادبی، تضاد میان سنت و مدرنیته را به تصویر می‌کشد و از طریق روایت‌های موازی، شخصیت‌هایی را به نمایش می‌گذارد که در کشمکش‌های روانی و اجتماعی، به دنبال جایگاه خود در جهان‌اند. این رمان، با توصیفات دقیق و فضاسازی‌های عمیق، نه‌تنها برای دوستداران ادبیات کلاسیک، بلکه برای علاقه‌مندان به داستان‌های فلسفی و اجتماعی نیز جذاب است و خواننده را به تأمل در معنای زندگی، هویت و پیوند گذشته و حال دعوت می‌کند.

برای هم‌سفر شدن با قلم پویا و تأمل‌برانگیز مسعود بربر، گزیده‌ای کوتاه از «خنده‌های هراس و تنهایی»:

<<توی کافه‌ای کم‌نور، سروش به فنجان قهوه‌اش خیره شده بود. انگار اساطیر کهن از پشت شیشه‌ها نگاهش می‌کردند. زیر لب زمزمه کرد: «ما کی هستیم؟» سؤالی که نه زمان جوابش را داشت و نه شهر شلوغ بیرون.>>