داشتن و نداشتن

رمان «داشتن و نداشتن»، نوشته ارنست همینگوی و منتشرشده در سال 1937، داستان هری مورگان، ناخدای قایق ماهیگیری در کی وست فلوریدا را روایت می‌کند. هری مردی شریف و سخت‌کوش است که فشارهای اقتصادی دوران رکورد بزرگ او را به سوی فعالیت‌های غیرقانونی سوق می‌دهد. هنگامی که یکی از مشتریان ثروتمندش دستمزد یک سفر ماهیگیری طولانی را پرداخت نمی‌کند و او را در تنگنای مالی شدیدی قرار می‌دهد، هری ناچار می‌شود برای تأمین معاش خانواده‌اش به قاچاق مهاجران چینی از کوبا به آمریکا روی آورد. بعدها، انواع کالاهای ممنوعه – از مشروبات الکلی تا انقلابیون کوبایی – را جابه‌جا می‌کند. این رمان با نثری دقیق، واقع‌گرایانه و پرجزئیات، یکی از عمیق‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین روابط انسانی در آثار همینگوی را به تصویر می‌کشد و به عنوان یکی از برجسته‌ترین آثار ادبی او شناخته می‌شود.

«بهار بود و هوا خوب، اما شب‌ها هنوز خنک بود. هری مورگان کنار اسکله ایستاده بود و به قایقش نگاه می‌کرد. قایق سی‌وشش فوتی بود، سفیدرنگ، تمیز و مرتب. سه هفته پیش یکی از آن آقایان ثروتمند را برای ماهیگیری برده بود و هنوز یک سنت هم به او نداده بودند. حالا پول کرایه اسکله و بنزین و یخ و همه چیز را بدهکار بود. به قایق نگاه کرد و فکر کرد که اگر این قایق مال خودش بود، حداقل چیزی داشت.»