انسان همیشه به جهان گرداگرد خود توجه داشته است. از این­رو اسطوره، بیان و نمودگاری است از "شناخت" انسان از جهان که، گذشته از صورت ظاهر، برای انسان دارای معنایی باطنی و پنهانی نیز است. اسطوره از جهان، طبیعت، خدایان، دیوها و خلاصه از زندگی مادی و معنوی انسان پیشین سخن می­گوید. اساطیر نه تنها رابطه­­ی انسان را با نیروهای مابعدالطبیعی رقم می­زند بلکه تعیین کننده­ی ارتباط انسان با ادبیات، موسیقی، نقاشی، قصه­ها و باورهای عامیانه، هنر و "معرفت" غیر علمی است. بنابراین، جای هیچ تردیدی نیست که برای شناخت عمیق فرهنگ یک ملت نمیتوان از اساطیر آن بی­خبر بود، چرا که اساطیر با جهان فرهنگی­ای که بنیاد می­گذارد تصویری از عشق و نفرت، ثروت و قدرت، امر جنسی، مرگ و ترس ترسیم می­کند.