دیوان غربی شرقی دیوان یا مجموعه اشعار غنایی است که توسط شاعر، داستان نویس و نمایشنامه نویس بلندآوازه ی آلمانی یوهان ولفگانگ فون گوته نوشته شده است. گوته چهره ای شاخص در ادبیات کلاسیک آلمان است. این اثر از شاعر ایرانی و پارسی زبان حافظ شیرازی الهام گرفته شده است. گوته شاعری بوده که ارادت عمیقی به حافظ و اشعار او داشته و همواره آنها را الهام بخش آثار خود دانسته است. دیوان غربی شرقی بین سالهای 1814 و 1819 ، نوشته و برای اولین بار منتشر شده است. این اثر از مکاتبات گوته با ماریان فون ویلمر و ترجمه اشعار حافظ توسط شرق شناس جوزف فون همر الهام گرفته شده است. نسخه گسترده ای از این کتاب در سال 1827 چاپ شد. این کتاب بخشی از آخرین آثار گوته و آخرین مجموعه ی شعرهایی است که وی نوشت. این اثر را می توان نمادی برای تبادل محرک وتلفیق بین مشرق و مغرب زمین دانست. عبارت "غربی - شرقی" نه تنها به مبادله بین آلمان و خاورمیانه ، بلکه همچنین بین فرهنگهای لاتین و پارسی و همچنین فرهنگهای مسیحی و مسلمان اشاره دارد. این دوازده کتاب از انواع مختلف شعر تشکیل شده است: مثل ، کنایات تاریخی ، قطعاتی از شعر تحقیقی ، گرایش سیاسی یا مذهبی که منعکس کننده تلاش برای گردآوری و تلفیق مشرق زمین و مغرب زمین است.
دیوان غربی شرقی توسط محمود حدادی ترجمه شده است. این کتاب را بنگاه ترجمه و نشر کتب پارسه منتشر کرده است.

گزیده ای از کتاب:

 ترا نباید که از امروز بگریزی، / که روزی که بی تاب آمدن آنی، / بهتر از امروزینت نیست. / پس شادمانه در کنار من بنشین. / که جهانی را به کنار می نهم، / و جهانی را در پیش. / چنین، با من ات امنی خواهد بود: / امروز امروز است، و فردا، فردا. / و زنجیره ی آن چه می آید، و آن چه گذشت، / نه می گسلد، نه باز می ماند. / پس تو بمان، ای جان جهان. / که از همه ی آن چه رفت و هست، تو می آوری ام، تو می بخشی ام

 شمال و غرب و جنوب فرو می پاشند/تخت ها می شکنند و کشورها به لرزه در می آیند/ پس به دیار پاک مشرق بگریز/ تا در شمیم هوای پدرشاهی/ به فیض عشق و باده و غزل/ چشمه خضر جوانت کند/ آن جا در حریم صدق و سادگی /می خواهم به ژرفا/ و سرچشمه تبار انسانی برسم.