دیدار به قیامت

«دیدار به قیامت»، رمانی تأثیرگذار و عمیق از پیر لومتر، نویسنده‌ی فرانسوی، که در سال 2013 منتشر شد و برنده‌ی جایزه‌ی گنکور شد، داستانی است که در سال 1918، در واپسین روزهای جنگ جهانی اول در جبهه‌ی غربی آغاز می‌شود. این اثر با نثری قدرتمند و چندلایه، زندگی سه مرد را در بستر تبعات جنگ به تصویر می‌کشد: هنری دالنی پردل، ستوان جاه‌طلبی که برای پیشبرد اهدافش به دو سرباز زیردستش شلیک می‌کند؛ آلبرت میلارد، سربازی که با کشف این جنایت، قربانی توطئه‌ی دالنی می‌شود و به خاکریزی پرت می‌شود؛ و ادوارد پریکورت، هم‌رزم هنرمند آلبرت که او را نجات می‌دهد، اما خود در اثر اصابت گلوله‌ای صورتش را برای همیشه از دست می‌دهد.

ادوارد، که نمی‌خواهد با چهره‌ی مخدوشش به خانواده‌اش بازگردد، وانمود به مرگ می‌کند. آلبرت، که خود را مدیون او می‌داند، به مراقب و همراه همیشگی‌اش تبدیل می‌شود. این دو، در جهانی پساجنگی پر از زخم‌های جسمی و روحی، با یکدیگر پیوندی عمیق می‌سازند. رمان با کاوش در زندگی درهم‌تنیده‌ی این سه شخصیت، تصویری تکان‌دهنده از بی‌رحمی و مهربانی، شجاعت و بزدلی ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه جنگ، انسانیت را در بوته‌ی آزمایش قرار می‌دهد.

«دیدار به قیامت» نه‌تنها روایتی از وحشت‌های جنگ، بلکه تأملی عمیق بر روابط انسانی، فداکاری و تلاش برای بازسازی زندگی در میان ویرانی‌هاست. لومتر با نثری پرجزئیات و احساسی، خواننده را به قلب تجربه‌های انسانی در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ می‌برد.

«آلبرت به ادوارد نگاه کرد، چهره‌ای که دیگر شبیه گذشته نبود. در سکوت بیمارستان، میان بوی ضدعفونی و ناله‌های مجروحان، دستش را گرفت. 'ما با هم از این جهنم بیرون می‌ریم،' زمزمه کرد. اما هر دو می‌دانستند که جنگ، حتی اگر تمام شود، هرگز آن‌ها را رها نخواهد کرد.»