“دیوید لینچ”، نقاش، مجسمه‌ساز، نویسنده، کاریکاتوریست، آهنگ‌ساز و فیلم‌ساز آمریکایی است. او بیشک غریب‌ترین، مهیج‌ترین و سورئال‌ترین استعدادی است که در سینمای امروز کار می‌کند. اثری از او نیست که ساخته شده و واکنش بینندگان را برنیانگیخته باشد. آثارش در سینما و تلویزیون، منتقدان و مخاطبان را به دو دسته تقسیم کرده است؛ عده‌ای او را میپرستند و عده‌ای از او منزجرند. وی در سال 1991 نخل طلای کن را برای فیلم “قلبا وحشی” به دست آورد. او همان‌قدر که تشویق شده، مورد تمسخر نیز قرار گرفته؛ نشانهی یک نابغه این است که با آثارش با شور و شدت برخورد می‌شود. دیوید لینچ با داشتن معدودی فیلم بلند و یک سریال مهم تلویزیونی در کارنامه‌اش، شاید پرکارترین کارگردان نباشد، اما مسلما از بهترین‌هاست. فیلم‌های لینچ چندلایه هستند و همگی ظاهرا آن‌چه را که هنجار نام گرفته کنار میزنند تا به کندوکاو در تاریکی پنهان بپردازند. جوامعی که او در فیلم‌هایش به تصویر می‌کشد، از لندن ویکتوریایی گرفته تا تویین پیکس، در ظاهر سالم به نظر می‌رسند، اما همگی به نوعی خطرناک هستند. پنجمین شماره از مجموعه کتاب‌های کوچک کارگردانان به معرفی دیوید لینچ، معرفی فیلم‌های وی و درون‌مایهی آن‌ها اختصاص یافته است.