این کتاب حاصل یادداشت هایی است که ((جلیل بزرگمهر)) وکیل دکتر محمد مصدق، طی بیست و دو جلسه گفت و گو با دکتر مصدق، به نگارش در آورده است. این گفتارها به ترتیب جلساتی که به انجام رسیده، چاپ و نشر یافته و در پایان صحبت های هر جلسه، یادداشت هایی ضمیمه شده است.
محمّد مصدّق (۲۶ خرداد ۱۲۶۱– ۱۴ اسفند ۱۳۴۵) مشهور به دکتر مصدق و ملقب به مصدق‌السلطنه، سیاستمدار، حقوقدان، نمایندهٔ هشت دوره مجلس شورای ملی، استاندار، وزیر و دو دوره نخست‌وزیر ایران بود. محمد مصدق نخستین ایرانی دارندهٔ مدرک دکترای رشته حقوق است که این مدرک را در سال ۱۲۹۳ از دانشگاه نوشاتل سوئیس دریافت نمود. مصدق در زمان انتقال سلطنت از قاجار به پهلوی، اگر چه از سلاطین قاجار ناامید بود با توجه به این که معتقد بود رضاخان با شاه شدن حکومتی برمبنای دیکتاتوری و بازگشت به استبداد ایجاد می‌کند، با این کار مخالفت کرد و بعد از آن یکی از منتقدان سرسخت او بود. در زمان حکومت رضاشاه، مصدق زندان رفته و مدتی را در تبعید گذرانید. او سلطنت پهلوی را مخلوق سیاست بریتانیا می‌دانست.