میخائیل شولوخوف را به درستی هم در کشور خود و هم در خارج از کشورش برجسته ترین رمان نویس شوروی در نسل او می دانند.
شولوخوف که در سال 1905 در خانواده‌ای قزاق به دنیا آمد، تأثیرگذارترین سال‌های دوران انقلاب روسیه و جنگ داخلی را با بینش نافذی توصیف کرده است.
در سال 1926، او حماسه ی بزرگ خود را با عنوان "دن آرام" آغاز کرد و به قول خودش "خود را" به عنوان نویسنده در آن کار خلاق و شاد یافت. دن آرام در سال 1940 تکمیل شد. اولین کتاب او زمین نو آباد در سال 1932 منتشر شد. دومین کتابش در سال 1960 به رقابت با اوبی پرداخت. در سال 1957 شولوخوف داستانی به نام سرنوشت یک مرد نوشت که به شهرت جهانی رسید. کتاب آن ها برای سرزمین پدریشان جنگیدند، رمانی درباره مردم شوروی در جنگ جهانی دوم بود. شولوخوف واقعا نویسنده تی مردم است. کتاب های او در بیش از سی و دو میلیون نسخه چاپ و به شصت و چهار زبان ترجمه شده است.
در کتاب زمین نوآباد شولوخوف از طریق صحنه ای که در یک روستای کوچک قزاق می گذرد، دامنه ی تاثیرش را به اندازه ی آثار دیگر می گسترد، زیرا سرنوشت شخصیت های او سرنوشت کل ملتی است که بزرگترین انقلاب اجتماعی تاریخ خود را پشت سر می گذارد.
روند تغییری در راه بود که قرار بود در هر گوشه از زندگی قزاق گسترش یابد. سنت‌ها و عادات فرسوده کنار گذاشته شدند، شخصیت‌ها و ایده‌هایی که نسل‌ها شکل گرفته بودند یا شکسته شدند یا از نو ساخته شدند و همه اینها در مواجهه با مخالفت شدید کسانی بود که نمی‌توانستند یا نمی‌خواستند تغییر کنند.
شولوخوف با انسانیتی گویا، عیوب و تلاش، رنج و خنده را به تصویر می کشد، هم مبارزان برای پیشرفت که خود با آنها چنین پیوند عمیقی دارد و هم مخالفانش.

این کتاب پیامی اساسی برای کسانی دارد که مایلند استرس ها و فشارهای زندگی شوروی از دهه 1930 تا امروز را درک کنند.