این مجموعه در واقع جمع‌آوری همهٔ داستان‌های دربارهٔ زنان و با محوریت آنان در یک کتاب است، حال آنکه این داستان‌ها از تمامی آثار آل احمد گردآمده‌اند.

زبان این مجموعه و این داستان، طنز با ادبیاتی مختص به زمان های قدیم است. همان موقع ها که زن ها دور هم جمع می شدند و مراسم سمنو پزان می گرفتند و در حاشیه ی مراسم، نقشه ی چیز خور کردن هووهایشان را می کشیدند، عمه قزی ها هم نسخه های علمی شان را برای درمان نازایی زن ها می پیچیدند و دخترها را صدا می زدند که کنار دیگ بیایند و بخت خود را آرزو کنند...