«زندگی روزمره در دوره ی انقلاب فرانسه» اولین مجلد از مجموعه «زندگی روزمره» است و به موضوعاتی می پردازد که شاید برای خواننده امروزی بسیار جذاب و خواندنی باشد. بخش در تاریخ دوران مدرن تأثیری همه جانبه داشته؛ یعنی انقلاب فرانسه. حال این کتاب پرسش هایی را در دل روزمرگی های مردمان دوره انقلاب فرانسه می گذارد و زندگی همه طبقات جامعه را می کاود: نگرانیها، دلخوشیها، شرایط زندگی، وضع زنان و کارگران و روستاییان، اوضاع بهداشتی، چه می خوردند، چه می پوشیدند، برای سرگرم کردن خود چه می کردند و مواجهه شان با جرم و جنایت و کلیسا چگونه بود.

گزیده ای از کتاب:

 پیش از انقلاب، جامعۀ فرانسه به سه طبقه تقسیم می شد: روحانیان، نجبا و بقیۀ مردم. دو طبقۀ اول، یعنی روحانیان و نجبا، بر طبقۀ سوم برتری داشتند و آموزش، مقامات عالی در کلیسا و دولت، و مناصب بالا در ارتش را در انحصار خود گرفته بودند. در طبقات ممتاز نیز تفاوت زیادی میان افراد وجود داشت: اصیل زادگان ثروتمند اوقات خویش را در دربار پادشاه، واقع در ورسای[۱۷]، می گذراندند، ولی سایر نجبا که اغلب تهیدست بودند، در کلبه های مخروبه در حومۀ شهر می زیستند و اموراتشان از اجاره هایی می گذشت که مستأجرانشان (یعنی کشاورزانی که در زمین های آنان کار می کردند) به آنها می پرداختند. در طبقۀ روحانیان نیز اسقف ها و راهبان اعظم که اجداد اصیل زاده و ثروتمندی داشتند، درباری برای خود ترتیب می دادند و از زندگی لذت می بردند، صاحب املاک و کاخ های فراوان و بزرگ بودند و از ثمرۀ رنج دهقانان و کمک های مالی حکومت بهره مند می شدند. اما کشیش یا راهب روستایی غالبا، مانند پیروانش، فقیر بود و در کلبه ای ویرانه در کنار کلیسای دهکده می زیست و زندگی اش از محصولات باغ سبزیجات خود و هدایایی که هم ولایتی هایش به او می دادند، می گذشت.