رمان «سبت»، اولین اثر مجید غروی، در سال 1403 خورشیدی توسط نشر چشمه منتشر شد. این رمان با نثری روان و فضایی فلسفی، در مرز میان جهان زندگان و مردگان، داستان احمد، نویسنده‌ای را روایت می‌کند که برای خلق رمانی درباره مرگ، به خانه‌باغ پدری‌اش در اصفهان پناه می‌برد، اما حتی یک کلمه نمی‌نویسد. واژه «سبت»، با معانی چون روز شنبه در عبری، آسایش و روزگار، مضمون تعلیق میان مرگ و زندگی را تقویت می‌کند. شخصیت‌های دیگر، افسانه (همسر احمد)، بهرام (پسرعموی او) و حسین (دوست مشترک)، در کنار احمد، روایتی چندلایه می‌سازند. شهر اصفهان، به‌عنوان شخصیتی زنده، با کوچه‌ها و مکان‌هایش، در تقابل با ایستایی زمان، فضایی وهم‌آلود خلق می‌کند. غروی با دایره واژگان گسترده و فضاسازی دقیق، تردید و مرگ را در هم می‌آمیزد و اثری تأمل‌برانگیز برای دوستداران رمان‌های جریان‌گریز ارائه می‌دهد.
برای همراهی با قلم ژرف و فلسفی مجید غروی، گزیده‌ای کوتاه از «سبت»:
<<توی باغ خاموش، زیر سایه‌های زاینده‌رود، احمد به سکوت خیره شد. انگار مرگ تو هر برگ پنهان بود. زیر لب گفت: «این قصه از کجا شروع می‌شه؟» و باد، جواب رو تو تاریکی برد.>>
| نویسنده | مجید غروی |
|---|---|
| ناشر | چشمه |
| سال انتشار | 1403 |
| تعداد صفحه | 278 |
| قطع | رقعی |
| شابک | 9786220105893 |
| نوع جلد | نرم |
چشمه 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.