سلام نابغه 3 / پیشی باید بخوابد

مامان پیشی با صدای نرم و آروم می‌گه: «پیشی جونم، وقت چرت کوتاه‌ست، بیا یه کم چشماتو ببند.» ولی پیشی کوچولو دُمش رو تکون می‌ده، گوش‌هاش رو تیز می‌کنه و می‌گه: «نه! من هنوز می‌خوام بازی کنم، بدوم، بپرم، توپمو دنبال کنم!»

مامان عصبانی نمی‌شه، داد هم نمی‌زنه. فقط پیشی رو بغل می‌کنه، آروم آروم پشتش رو نوازش می‌کنه و یه لالایی کوتاه زمزمه می‌کنه. اولش پیشی تقلا می‌کنه، اما کم‌کم چشم‌هاش سنگین می‌شه، سرش رو روی پنجه‌های نرم مامان می‌ذاره و تو یه خواب شیرین و کوتاه فرو می‌ره.

وقتی بیدار می‌شه، می‌بینه که دوباره پر از انرژی‌ست! حالا می‌تونه تندتر بدوه، بالاتر بپره و تا شب با خوشحالی بازی کنه.

این کتاب دوست‌داشتنی از مجموعهٔ «سلام نابغه»، با شعرهای لالایی‌مانند و تصاویر گرم و پُر از آغوش، به بچه‌های نوپا نشون می‌ده که چرت کوتاه مثل شارژر جادوییه؛ فقط چند دقیقه خواب، کلی انرژی تازه بهشون می‌ده. و مهم‌تر از همه، به پدر و مادرها یاد می‌ده که گاهی بهترین راه همراهی و مهربونی‌ست، نه جنگ و دعوا.

«پیشی کوچولو خمیازه کشید و گفت: "مامان جون، فقط یه کم… چشمامو می‌بندم…" مامان بوسیدش و گفت: "بخواب گل من، بعدش دوباره با هم بازی می‌کنیم!"»