کتاب شب‌نشینی با شکوه اثر غلامحسین ساعدی، برگرفته از دوازده داستان کوتاه فارسی است. فضای داستانی ساعدی بر پایه اضطراب و هراس و ترس از محیط پیرامون کاراکترهایش شکل می‌گیرد.

شب‌نشینی باشکوه را می‌توان برگردان ادبی و زیبایی‌شناختی کارنامه زیستی مردم ایران در دهه اول بعد از کودتای ۲۸ مرداد به شمار آورد. از این رو است که مکان‌ها و فضاهای بسته و رخوتناک و کم‌نور و انگار از زیر خاک بیرون آمده قصه‌های «شب‌نشینی باشکوه» به یکی از مهم‌ترین عناصر برسازنده قصه‌های این مجموعه بدل شده‌اند.