الیزابت در مدرسه‌ی وایتلیف احساس شادی و رضایت می‌کند: آرزوی دیرینه‌اش برآورده شده و دوستانش او را که قبلا معروف به شرورترین دختر مدرسه بود، به عنوان یکی از مبصرهای مدرسه انتخاب کرده‌اند؛ یعنی از این به بعد او یکی از کسانی است که باید مراقب رعایت شدن قوانین مدرسه باشد و برای حل مشکلات بچه‌های دیگر تلاش کند. ظاهرا همه‌چیز روبه‌راه است و الیزابت از مسئولیتی که بر عهده‌اش گذاشته اند، خوشحال و مغرور است ولی معلوم می‌شود مبصر بودن به این راحتی‌ها هم نیست.