برای لارس فون تری یه، تلاش برای رسیدن به اصالت در هنر سینما عبارت است از کشف و به کارگیری ظرفیت و قابلیت این فرم هنری برای دستیابی به ابزاری برای فرار از تسلط ارزش های فرهنگ بورژوایی و عادت و ابتذال زندگی روزمره:«وقتی فرد در زندگی واقعی در معرض تهدیدهای متعدد قرار میگیرد، باید دست به خلق نوعی زندگی و هستی خیالی بزند، زیرا در این زندگی خیالی میتوانید چیزهایی را مهار کنید که در زندگی واقعی هیچ کنترلی روی شان ندارید.»

لارس فون تری یه تنها به دنبال کسب نام و اعتبار نیست و آثارش عمیقا ریشه در جست و جوی حس صادقانه ای از خویشتن خود دارند که زیر روکش نازک عصبی کننده و برانگیزاننده ای پنهان شده است و در نگاه نخست تصویر کاریکاتورگونه ای از حساسیت هنری اش به نمایش میگذارد.