صالحان

«دادگسترها»، نمایشنامه‌ای تأمل‌برانگیز از آلبر کامو است که در سال 1949 نگاشته شد و برگرفته از رویدادهای واقعی انقلاب روسیه در 1905، به کاوش مرزهای عدالت و خشونت می‌پردازد. در بستری از آشفتگی‌های سیاسی اروپا پس از جنگ جهانی دوم – جایی که زخم‌های خونین هنوز تازه بودند – کامو با نثری ژرف و انسانی، به بررسی مسئولیت فردی در برابر آرمان‌های جمعی می‌نشیند؛ جایی که هر شخصیت، با درجات گوناگون تعهد، میان عشق به زندگی و تسلیم به عدالت دست‌وپا می‌زند. انگیزه‌هایشان گاه از حسادت یا انتقام سرچشمه می‌گیرد، اما همه در پی ساختن روسی عادلانه‌تر، از هیچ اقدامی، حتی خشونت، عقب نمی‌نشینند، و این کشمکش درونی، خواننده را به تأمل در ارزش‌های اخلاقی فرا می‌خواند.

«ما محکومیم به اینکه از خودمان بزرگ‌تر باشیم. موجودات، چهره‌ها، این‌هاست که دلم می‌خواهد دوست بدارم. عشق، نه عدالت!»