آلبر کامو در کتاب طاعون، اتفاقات شهری را به تصویر می‌کشد که بعد از شیوع بیماری طاعون، تمام راه‌های ارتباطی با آن قطع می‌شود. کامو در رمان طاعون به بررسی حالات و روحیات افراد در زمان‌های مختلف این دوره پرداخته است. حس همدلی، عذاب وجدان و.... در یک بلای همگانی.

رمان طاعون، داستان شیوع یک بیماری مهلک را در اوران، شهری بزرگ در الجزایر، روایت می‌کند. هزاران موش در ماه آوریل، به بیماری مبتلا شده و می‌میرند. وقتی که ترسی نه چندان عمیق، جامعه را فرا می‌گیرد، روزنامه‌ها و جراید شروع به تأکید بر اهمیت یک اقدام فوری می‌کنند و درنهایت، مقامات دولتی دستور به جمع آوری و سوزاندن روزانه‌ی موش‌ها می‌دهند. خیلی زود پس از این اتفاق، میشل که دربان ساختمانی است که دکتر ریو در آن کار می‌کند، پس از ابتلا به تبی عجیب، جان خود را از دست می‌دهد. بعد از به وقوع پیوستن چندین مورد مشابه، یکی از همکاران دکتر ریو به نام کاستل، مطمئن می‌شود که این بیماری، طاعون است. او و دکتر ریو مجبور می‌شوند تا با انکار و بی‌اعتنایی مقامات دولتی و سایر پزشکان در رابطه با اقدامی سریع و سرنوشت ساز برای کنترل بیماری، به مبارزه برخیزند. فقط زمانی که دیگر کار از کار گذشته است و عملا امکان انکار شیوع یک بیماری کشنده در شهر وجود ندارد، مقامات حکومتی دست به اقدامات سخت‌گیرانه‌ی بهداشتی زده و شهر را قرنطینه می‌کنند.