ارنْسْت اینْگْمار برگمان کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندهٔ معاصر سوئدی بود که علاوه بر سینما در تئاتر، تلویزیون و رادیو نیز فعالیت می‌کرد. او از برجسته‌ترین فیلم‌سازان تاریخ سینما به‌شمار می‌رود. برگمان نخستین فیلمش را در سال ۱۹۴۶ با عنوان بحران ساخت. او اولین بار در سال ۱۹۵۶ و با فیلم لبخندهای یک شب تابستانی و کسب جایزهٔ نخل طلٔا «بهترین اثر طنز شاعرانه» توانست خود را به جهان اثبات کند. از دیگر فیلم‌های مشهور وی می‌توان به فریادها و نجواها، فانی و الکساندر، توت فرنگی‌های وحشی، پرسونا و مهر هفتم اشاره کرد.
«وقتی یک فیلم سند نیست، رویا است. . . . سر میز تدوین، وقتی نوار فیلم را فریم به فریم می گذرانم، هنوز آن حس سرگیجه آور جادوی دوران کودکی ام را احساس می کنم.» برگمن که دهه‌ها این حس شگفت‌انگیز و چشم‌انداز را به تماشاگران سینما منتقل کرده است، رابطه عشقی مادام‌العمر خود با فیلم را در زندگی‌نامه تصویری نفس‌گیر خود، فانوس جادویی، دنبال می‌کند.
نقاشی‌های برگمن که بیشتر موزاییک‌های بزرگ است تا روایت خطی، زندگی او را از دوران کودکی روستایی سوئدی از طریق کارش در تئاتر تا دوران طلایی هالیوود و یک تاریخ عاشقانه پر فراز و نشیب شامل پنج همسر و بیش از چند معشوقه نشان می‌دهد. برگمن در سرتاسر زندگی خود را در مجموعه‌ای از فلاش‌بک‌های عمیقا شخصی بازگو می‌کند که برخی از مهم‌ترین لحظات فیلم‌سازی قرن بیستم و همچنین وسواس‌های خصوصی مرد پشت آن‌ها را مستند می‌کند. فانوس جادویی که از نظر دامنه جاه طلبی و در عین حال با حساسیت ساخته شده است، دریچه ای به ذهن یکی از نوابغ بزرگ عصر ما است.