«فرزندان هراکلس» یک تراژدی آتنی توسط اوریپید است 430 قبل از میلاد نوشته شد. این اولین تراژدی از دو تراژدی بازمانده اوریپید است. نمایش از محراب زئوس در ماراتون شروع می شود. منادی کوپروسعی می کند فرزندان هراکلس را همراه با دوست قدیمی هراکلس، ایولائوس، دستگیر کند. هنگامی که شاه دموفون، پسر تسئوس، اصرار می کند که فرزندان ایولائوس و هراکلس تحت حمایت او هستند، کوپرو تهدید می کند که با یک ارتش باز خواهد گشت. دموفون آماده است حتی به قیمت جنگیدن با اوریستئوس از بچه ها محافظت کند، اما پس از مشورت با اوراکل ها، متوجه می شود که آتنی ها فقط در صورتی پیروز خواهند شد که یک دختر نجیب را قربانی پرسفونه کنند. دموفون به ایولائوس می گوید که تا آنجایی که می خواهد به او کمک کند، فرزند خود را قربانی نخواهد کرد و هیچ یک از آتنی ها را مجبور به انجام این کار نخواهد کرد. ایولائوس که می فهمد او و بچه ها باید آتن را ترک کنند و به جای دیگری پناه ببرند، ناامید می شود. هنگامی که ماکاریا، دختر هراکلس، در مورد بیانیه اوراکل می شنود و متوجه وضعیت مخمصه خانواده اش می شود، خود را به عنوان قربانی معرفی می کند و از قرعه کشی امتناع می کند. با وداع با خواهر و برادرش و ایولائوس، او را ترک می کند تا قربانی شود. در همان زمان، هایلوس با نیروهای کمکی از راه می رسد. اگرچه ایولائوس پیر و ضعیف است، اما اصرار دارد که به نبرد برود. زمانی که به آنجا می رسد، او به طور معجزه آسایی جوانی خود را به دست می آورد و اوریستئوس را اسیر می کند. مناظره ای در مورد اعدام او دنبال می شود. آلکمن، مادر پیر هراکلس، اصرار دارد که اوریستئوس فورا اعدام شود، هرچند چنین اعدامی خلاف قوانین آتن است. سرانجام، اوریستئوس پیشگویی را به آنها می گوید که چگونه روحش از شهر در برابر فرزندان هراکلس محافظت می کند، اگر آنها او را بکشند و دفن کنند.