ناتالیا گینزبورگ در این مجموعه از بهترین و مشهورترین مقاله های کوتاه خود می گوید از آنجایی که آموزش و پرورش کودکان بسیار مهم است من فکر می کنم که آنها باید نه با فضیلت های ناچیز بلکه با بزرگترینها آموزش داده شوند. نه سخیف بودن بلکه سخاوت مند بودن و بی تفاوت بودن به پول . نه احتیاط بلکه شهامت و تحقیر کردن خطر ؛ نه خرد ، بلکه صداقت و عشق به حقیقت. نه تعامل بلکه عشق به همسایه و از خود گذشتگی ؛ نه آرزوی موفقیت ، بلکه تمایل به بودن و شناختن .چه او در مورد از دست دادن یک دوست بنویسد ، مثل بخش تصویر یک دوست ؛ یا چه در مورد جنگ جهانی دوم ؛ یا ابروتزو، جایی که او و همسرش در سکونت اجباری تحت حکومت فاشیستی زندگی می کردند، یا اهمیت سکوت در جامعه ما؛ یا حرفه او به عنوان نویسنده؛ یا حتی یک جفت کفش فرسوده ، گینزبورگ هوشمندی یک بازمانده ، زهد و شعر طنین انداز را که خوانندگانش به عنوان سبک او به رسمیت می شناسند ، در نوشته هایش بازتاب می دهد.

نیویورک تایمز در مورد گینزبورگ می نویسد "چراغ درخشان ادبیات مدرن ایتالیایی. . . سحر و جادو گینزبورگ، سادگی مطلق نثر اوست ، که ناگهان با یک کلمه روشن می شود و پرده از یک عبارت ساده بر میدارد. . . . همانقدر مستقیم و روشن که انگار روی سنگی حک شده است ، اما با این همه هنوز افکار قلب را بیان می کند. "