قورباغه با نامه‌ی نمایشنامه‌نویسی با نام مستعار نوزا قورباغه به نویسنده‌ای معروف به نام سنسی شروع می‌شود. نمایشنامه‌نویس قصد دارد نمایشنامه‌ای درباره‌ی عمه‌ی خود بنویسد. گوگو؛ – دختر زیبای یک دکتر معروف و کمونیست سرسخت و عمه‌ی نوزاد قورباغه – در جوانی به دلیل مهارتش به عنوان مامایی مدرن مورد احترام بود. اما زمانی‌که معشوق و نامزد او خیانت می‌کند، وفاداری خود گوگو به حزب زیر سوال می‌رود. او تصمیم می‌گیرد وفاداری خود را با اجرای دقیق سیاست تک‌فرزندی، بررسی تعداد کودکان در روستا، و سقط جنین زنان حتی در هشت ماهگی دوران بارداری، ثابت کند.
مو یان اغلب در رمان‌های خود از حیوانات استفاده می‌کند و زیستی اسطوره‌ای و ارزش نمادین را در آنها دمیده است. قورباغه در چینی «وا» خوانده می‌شود و با اندکی تفاوت در لحن، صدای گریه‌ی کودک هم است. ثانیاً، یان از نمایش تمثیلی قورباغه – حیوان توتمیک برای باروری، بازسازی و تولد دوباره استفاده می‌کند که در بسیاری از مناطق چین استفاده می‌شود. همچنین دربخش پایانی کتاب که به نمایشنامه‌ی نوزاد قورباغه احتصاص دارد ما شاهد ارجاعی به نمایشنامه‌ی «غوکان» نوشته‌ی آریستوفان در حدود سال 405 پیش از میلاد هستیم.
نیماژ 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.