در بحث های کامیابی و تحول فردی می گویند آن چه بیش ترین ارزش و تاثیر را در زندگی تان دارد ، پول تان نیست ، زمان تان است .
ما پول را برای آزاد شدن زمان مان می خواهیم و چه بسیار انسن هایی که زمان شان را چونان گوهری که غیر قابل بازیابی ست می دهند و در ازمایش پول به دست می آورند که در عالم فرض و امکان هر مقدار از آن را می توان بازیابی کرد و محدودیتی منطقی در مورد به دست آوردن دوباره آن وجود ندارد.
اگر چنین آموزه ای را در مورد ارزش زمان پذیرا باشیم آن وقت باید دنبال منابعی آموزشی رفت که راه حفاظت از این گوهر بی بدیل زندگی را به درستی به ما بیاموزد. به عنوان کسی که بیش از دو دهه است که پیگیر این زمینه است و به خصوص در مشاوره های تحصیلی این مهم را در دستور کار جدی داشته ام نمی توانم کتابی مهم تر از «آن قورباغه را بخور » یا « قورباغه را قورت بده» سراغ بگیرم.