در گذشته، از روان کاوی انتظار می رفت که به بیمار در فائق آمدن بر موانعی که از لذت “بهنجار” بازش می دارند کمک کند؛ اما امروز ما با نسخه های دیگری از فرمان “سرمست شو”! مواجهیم. روان کاوی تنها گفتمانی است که در آن آدمی اجازه دارد سرمست نشود.
دفاع پرشور ژیژک از لاكان دوباره نگرانی های اخلاقی را مطرح می کند. برای لاكان، روان کاوی یک روال و روش قرائت است و هر فصل این کتاب فرازی از لاکان را به صورت ابزاری برای قرائت یک متن دیگر از فلسفه، هنر یا ایدئولوژی عامه پسند قرائت می کند.