لذتی که حرفش بود (شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن)

مجموعه «لذتی که حرفش بود»، اثری تأمل‌برانگیز از پیمان هوشمندزاده، در سال 1398 خورشیدی توسط نشر چشمه منتشر شد. این کتاب، شامل شش تک‌نگاری با عنوان‌های «طبیعی»، «فراموشی»، «سکوت»، «خیال»، «لذت» و «تن ترسه» است که با نگاهی عکاسانه و زبانی ساده، به کاوش در لحظه‌های روزمره و به‌ظاهر پیش‌پاافتاده زندگی می‌پردازد. هوشمندزاده، که خود عکاس است، با بهره‌گیری از نگاه تیزبینش، زیبایی‌های پنهان در سادگی‌ها را ثبت کرده و خواننده را به تأمل در «دیدن و زیستن» دعوت می‌کند. این اثر، که از خط داستانی سنتی پیروی نمی‌کند، با روایت‌هایی شاعرانه و خاطره‌محور، گویی از دریچه دوربین عکاسی، جهان و خاطرات را بازتاب می‌دهد. تک‌نگاری‌ها با حس‌وحالی عمیق و متنوع، از لذت‌های کوچک زندگی تا ترس‌ها و فراموشی‌ها، خواننده را به سفری احساسی و بصری می‌برند. «لذتی که حرفش بود» با استقبال گسترده مخاطبان، جای خود را در ادبیات معاصر ایران تثبیت کرده و برای دوستداران ناداستان و روایت‌های تأمل‌برانگیز، اثری دلنشین و خواندنی است.

برای همراهی با قلم ژرف و عکاسانه پیمان هوشمندزاده، گزیده‌ای کوتاه از «لذتی که حرفش بود»:

<<توی کوچه، زیر نور کم‌سوی غروب، به یه پنجره قدیمی نگاه کردم. انگار یه لحظه، همه‌چیز زنده شد. زیر لب گفتم: «لذت، همین چیزای ساده‌ست.» و باد، بوی خاطره رو آورد.>>