کتاب مائده های زمینی کتابی است در ستایش شادی، شوق به زندگی و غنیمت شمردن لحظات.

این کتاب مجموعه‌ای ظریف از قطعات، غزلیات، خاطرات، شعرها، یادداشت‌های سفر، و جملات قصار است. این کتاب به دلیل نگاه خاص معنوی خود پس از جنگ جهانی اول طرف‌داران زیادی پیدا کرد. کتاب ۳ شخصیت دارد: راوی، معلم راوی، منالک و ناتانائل جوان.

این کتاب از آثار دورهٔ جوانی نویسنده است اما تمام آنچه می‌توان فلسفه آندره ژید نامید در آن گنجانده شده و هرچه بعدها نوشته است در تعقیب اندیشه‌هایی است که در این کتاب بیان شده؛ یعنی امتناع از هرگونه علاقه و وابستگی و ستایش شور و عشق و نگاهی هر لحظه نو به تمام جلوه‌های هستی.

آندره ژید جزو آن دسته از نویسندگان فرانسوی است که خویشتن را موضوع نوشته‌های خود قرار داده‌اند. ژید در آثار خود، قراردادها و رسوم اخلاقی و اجتماعی را زیر پا می‌گذارد و راه خود را در جهان اندیشه‌ها به‌منظور برپاساختن خویشتن خود می‌جوید.