رمان «مادرم دوبار گریست»، نوشته ابراهیم یونسی، برای نخستین‌بار در سال 1377 منتشر شد و از آثار برجسته این نویسنده کردتبار به شمار می‌رود. این اثر، روایتی واقع‌گرایانه از زندگی شیرویه، پسری نوجوان از روستایی مرزی در کردستان، ارائه می‌دهد که در مسیر رشد و تحول خود، با مسائل اجتماعی و فرهنگی ایران در دهه‌های گذشته روبه‌رو می‌شود.
شیرویه، فرزند رشیدخان، یکی از بزرگان روستا، و گلزار، مادری بزرگ‌منش، در روستایی زندگی می‌کند که زیر سایه نظارت پاسگاه مرزی است. داستان، با نمایش تضاد میان ارزش‌های خانوادگی و فساد موجود در ساختار قدرت محلی، به نقد نابرابری‌ها و ظلم‌های اجتماعی می‌پردازد. پس از مرگ پدر، شیرویه و مادرش راه مهاجرت در پیش می‌گیرند و این جابه‌جایی، زمینه‌ساز طرح پرسش‌های اصلی رمان می‌شود: هویت «ما» چیست و «بیگانه» کیست؟ رمان به موضوع تقابل قومیت‌ها و چالش‌های هویتی در ایران معاصر می‌پردازد، مسائلی که در زمان روایت داستان از اهمیت بسزایی برخوردار بوده‌اند.
شیرویه در شهر جدید با مردمانی روبه‌رو می‌شود که فرهنگ و گویش متفاوتی دارند، اما این تفاوت به‌جای ترس و بیگانگی، برای او و مادرش تجربه‌ای خوشایند و رهایی‌بخش است. حتی بازگشت به روستا دیگر آن حس تعلق پیشین را برایش زنده نمی‌کند. داستان با تحول تدریجی شخصیت شیرویه پیش می‌رود و با پایانی تأمل‌برانگیز، خواننده را به تفکر درباره هویت و ریشه‌ها وا می‌دارد.
ابراهیم یونسی، با تکیه بر شناخت عمیق خود از فرهنگ و جامعه کردستان و تجربه‌اش در مقامات دولتی منطقه، رمانی رئالیستی خلق کرده که هم ساختارمند است و هم نگاهی نقادانه به مسائل اجتماعی دارد. او که از پیشگامان آموزش داستان‌نویسی در ایران است، با این اثر نشان می‌دهد چگونه می‌توان با زبانی ساده اما پرمغز، داستانی تأثیرگذار آفرید که هم‌زمان هم شخصی و هم اجتماعی باشد.
«مادر کنار پنجره ایستاده بود و به کوه‌های دور نگاه می‌کرد. گفت: 'شیرویه، این‌جا دیگه خونه‌ی ما نیست. خونه اون‌جاست که دلت آروم بگیره.'»
| نویسنده | ابراهیم یونسی |
|---|---|
| ناشر | نگاه |
| سال انتشار | 1377 |
| تعداد صفحه | 359 |
| قطع | رقعی |
| شابک | 9786222674335 |
| نوع جلد | نرم |
نگاه 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.