مارکوسمین در آلمان و سوییس

این امیدبخش‌ترین نوایی است که آلمان دارد به گوشم می خواند، آدم ها قابل پیش بینی نیستند، دنیا نیز هم. زندگی همیشه پر از لحظات عیر منتظره و ناگهانی است. پر از لحشه های زیبایی لحظه های درخشش نور و لجظه های غریو شادی، لحظه هایی که قدرت دارند تمام درد ها را تسکین دهند. شگفتی ها و اعجاز زندگی وسعتی تمام نشدنی دارند، باید هر روزه راه را آب زنیم برای شان شاید که بی خبر دیواری مستحکم از بتن و میلگرد که سی سال آزگار فاصله انداخته بین این سو و آن سو، ناگهان فرو ریزد.