مترجم دردها

مجموعه داستان «مترجم دردها» نوشته جومپا لاهیری، نویسنده هندی-آمریکایی، در سال 1999 منتشر شد و در سال 2000 جایزه پولیتزر بخش داستان را برد؛ نخستین بار که این جایزه به یک مجموعه داستان کوتاه و همچنین به نویسنده‌ای هندی‌تبار تعلق گرفت. کتاب شامل نه داستان کوتاه است که با ظرافت و عمق، تجربه مهاجرت، غربت، ازخودبیگانگی و پیچیدگی روابط خانوادگی را در میان هندی‌های ساکن آمریکا کاوش می‌کند. داستان‌ها – «موضوع موقت»، «وقتی آقای پیرزاده برای شام می‌آمد»، «مترجم دردها»، «دربان واقعی»، «جذاب»، «خانه خانم سن»، «این خانه متبرک»، «معالجه بی‌بی هالدار» و «سومین و آخرین قاره» – هر کدام از زاویه‌ای متفاوت به تضاد فرهنگی، تنهایی مهاجران و تلاش برای سازگاری با زندگی جدید می‌پردازند. لاهیری با نثری دقیق و پرجزئیات، بدون کلیشه‌سازی، انسانیتی مشترک را در میان شخصیت‌هایش آشکار می‌کند و خواننده را به تأملی عمیق بر هویت، از دست دادن و جست‌وجوی تعلق وامی‌دارد. این مجموعه، نقطه آغاز شهرت جهانی لاهیری شد و همچنان یکی از مهم‌ترین آثار ادبیات مهاجرت در قرن بیست‌ویکم به شمار می‌رود.

«اطلاعیه می‌گفت موضوع موقت است: برقشان پنج شب، شبی یک ساعت قطع می‌شود؛ از ساعت هشت. در برف و بوران اخیر یکی از سیم‌های برق قطع شده بود و کارگران بنا داشتند این شب‌ها که هوا گرم‌تر بود سیم را وصل کنند. خاموشی محدود به خانه‌های این خیابان ساکت پر درخت می‌شد که با ایستگاه تراموا و ردیف مغازه‌های نماآجری چند قدم بیشتر فاصله نداشتند؛ شبا و شوکمار سه سال بود در همین خیابان زندگی می‌کردند. شبا اطلاعیه را با صدای بلند و بیشتر برای خودش تا شوکمار خواند. گفت: چه خوب که قبلش خبر دادند. بعد رفت طرف آشپزخانه و بند کیف چرمی را که از جزوه‌هاش باد کرده بود از روی شانه سر داد و انداخت وسط هال.»