«مرثیه‌ای بر یک رؤیا»، نشان‌دهنده مقطعی از زندگی چهار انسان است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه احساس لذت استفاده از مواد مخدر، می‌تواند انسان‌ها را برده خود کرده، ارزش‌ها را از بین ببرد، پیرزنی دوست‌داشتنی را دیوانه کند و احساس قدرتمند عشق را هم مغلوب خود کند. «مرثیه‌ای بر یک رؤیا، در حالتی بسیار تأثیرگذار نشان می‌دهد که یک قاب عکس ساده، چگونه می‌تواند هم نمادی باشد از عشق و هم از مواد مخدر، دو قطب مخالف هم، و اینکه چگونه مواد مخدر، به شکلی دردناک، عشق میان «ماریون» و «هری» را به آتش می‌کشاند. داستان، نشان‌دهنده روند تبدیل مواد مخدر، از ماده‌ای لذت‌بخش، به هیولایی کنترل‌نشدنی است.

این کتاب درباره‌ی خیلی چیزهاست. بیشتر درباره‌ی عشق است. به‌طور اختصاصی‌تر درباره‌ی این‌ است که وقتی عشق به مشکل می‌خورد، چه پیش می‌آید.
آیین هندو دو خدا دارد: شیوا و کالی. شیوا خدای خلق‌کردن و کالی خدای نابودی ا‌ست. آن‌ها با هم متحدند. هیچ‌یک نمی‌توانند بدون دیگری زندگی کنند. درست مثل خدایان خیر و شر در مسیحیت. خوب و بد. بین ‌آن‌ها تعادلی وجود دارد. سلبی درباره‌ی کالی می‌نویسد. او از تاریکی سخن می‌گوید.
در این تاریکی است که سلبی چراغش را روشن می‌کند و به‌دنبال انسانیت می‌گردد. او همان الماس کوچک، اما گران‌بهای عشق را که در دنیای بدی‌ها گم شده، عزیز می‌شمارد و با سوق‌دادن ما به‌سمت آن، همه‌چیز را برملا می‌کند: زیبایی و تکبر ما، قدرت و ضعف ما. او چیزهایی را به ما نشان می‌دهد که ما را به کارکردن و نفرت‌داشتن و عشق‌ورزیدن وامی‌دارند. او معنای انسان‌بودن را فاش می‌کند.
من باید فیلم این رمان را می‌ساختم؛ چراکه کلمات کتاب سوزاننده بودند. مثل طناب دار مأمور اعدام، کلمات کتاب گلوی آدم را با طناب می‌سوزاندند و با خود به زیر زیرزمینی می‌کشاندند که ما انسان‌ها در زیر جهنم ساخته‌ایم. چرا این کار را می‌کنیم؟ چون انتخاب کرده‌ایم به‌جای زندگی در واقعیت، در رؤیا زندگی کنیم.
این کتاب را هرگز فراموش نخواهید کرد.