نای هفت بند؛نوائی است در عالم ادب از مرغکی وحشی و دیر آشنا،در مجمع اهل هنر. کوشش من همه این بود که هیچگاه بلبل سالن نشوم؛ و ادعای بلبل باغ هم ندارم یعنی قبولم ندارند همان ترنشک روستائیی خودمان هستم که به راه خود می روم، و خواننده عزیز را در کوه و دشت سیر می دهم بدون اینکه خود ادعای خوانندگی داشته باشم.