نقد قوه حکم

کتاب نقد قوه حکم، اثری نوشته ی امانوئل کانت است که اولین بار در سال 1790 منتشر شد. کانت در این کتاب تلاش می کند تا قواعد اصلی و اساسی حاکم بر قوه ی قضاوت را، درست همانند نقد ارزشمندش درباره ی عقل محض، مشخص سازد و توضیح دهد. بخش اول این اثر به موضوع حساسیت های زیبایی شناسانه ی ما می پردازد. کانت بیان می کند که ما زمانی برخی از پدیده های طبیعی را زیبا می دانیم که در آن ها، نظمی متوازن را بیابیم که نیاز ذهن خودمان به نظم را ارضا می کند. بخش دوم کتاب بر هدفمندی ظاهری در طراحی ارگانیسم های موجود در طبیعت تمرکز دارد. کانت معتقد است ذهن ما تمایل دارد در طبیعت، هدف و نظم ببیند و همین موضوع، قاعده ی اصلی حاکم بر تمامی قضاوت های ماست. کانت می گوید که با قوه ی عقل نمی توان وجود یک طراح بزرگ را اثبات کرد و این مسئله در قلمرو ایمان قرار می گیرد.