سلسله مقالات «نمایش در ایران» در دوره سوّم مجلّهٔ موسیقی از شماره ۶۲ تا ۷۷ به سال های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ منتشر شد. سپس تر در سال ۱۳۴۴ مجموع این چهارده مقاله در کتابی به نام نمایش در ایران: با شصت تصویر و طرح و یک واژه نامه طبع شد. این کتاب سال ها نایاب بود و به صورت غیرقانونی تکثیر می شد، تا سرانجام چاپ دوباره ای از آن در سال ۱۳۷۹ ممکن شد.

ین یک تاریخ زنده نیست. هرچند زنده نبودن از مشخصات هرکتاب تاریخ است، ولی این بار علت را شاید در نمایش ایران باید جست که نیمه جانی سخت جان بوده است. شاید هم در نبودن نمایشگاهی، مجموعه­ای، بایگانی آثاری، جایی که در آن نشانه­ها یا بازمانده­هایی را بتوان پیدا کرد. این مطلب کوچکی نیست. در یکی دو سرزمین همسایه­ی ما موزه­هایی هست که در آنها برای مثل عروسک­های شب بازی ایرانی از عهد سلجوقی تا امروز را می­شود دید. ولی اینجا موزه­ها از هیچ چیز پر است.