کتاب «نیایش های نورانی» گزیده ای از تمناهای قلب سوزان امام سجاد (ع) با پروردگار جهانیان است که دعاهایی تأثیرگذار و بی مانند را در بر می گیرد. راز و نیازی که امام زین العابدین (ع) از طریق آن ها نه فقط برای جان رنجور و پرشور خود طلب خیر می کند، بلکه فراتر از آن در کمال فروتنی و در اوج بندگی، نیکی همهٔ آدمیان و هر آنچه را در جهان هست، از خدای مهربان می خواهد. دیدگاه گستردهٔ آن حضرت را می توان در موضوعات گوناگون گفت و گوی او با خدا یافت؛ آنجا که برای دشمنان، بیگانگان، همسایگان، ماه و خورشید و ستارگان و همه و همه دست به دعا برمی دارد، پیشانی بر خاک می گذارد، سپاس مواهب خدادادی را می گوید و از ژرفای وجود برای رهایی تمامی گمگشتگان از زندان بدخواهی و کین ورزی اشک می ریزد. «نیایش های نورانی»، اگر چه برگرفته از صحیفهٔ سجادیه، این دعاهای دل آشنای سجادهٔ همهٔ راهیان نور است، اما می توان آن را روایتی نو از نیایش های زینت عابدان، امام چهارم شیعیان دانست. چرا که در این واگویه می بینیم سادگی گفتار، جایگزینی بجای واژگان به زبان دریافت کنندگان پیام، یعنی پارسی گوها، آمیخته با امانتداری در معنا و جان کلام، جاری ست. این نگریستن از دریچه ای دیگر است تا کسانی را که تا کنون از این سجادهٔ نورافشان دور مانده اند، از درد بیگانگی رها کند و با فراخوانی نوین به گویشی امروزین و آهنگین و در عین حال ادیبانه و دلنشین با رازگویی با معبود آشنا کند. در صفحات این کتاب پیداست که قلمی عشق نشان چرخیده و رقصیده تا نشان دهد جویندگان رنگ و بوی تازهٔ امروز هم می توانند این گفت و گوهای عاشقانهٔ جان و جانان را بنیوشند و به سهم خود در نزدیکی جستن با خدا به خود آیند و با اشتیاق از این جرعه های نور بنوشند. زیرا این دعاها به زبان آن ها بازخوانی و غبار سده ها از روی آن ها زدوده شده است تا درخشش زر ناب خداخوانی در پوشش واژه های کهن و گاه ناآشنا برای نسل امروز پنهان نماند. به آسانی و با خیالی آسوده می توان متن شیو ای عبارات این کتاب را در نامه یا پیامی به یک دوست نوشت یا در برگ یادداشتی پیش چشم نهاد تا آویزهٔ دلنواز گوش باشد و نیز با سری افراشته و دلی مطمئن به ادیبی سخن شناس یا عالمی دین شناس هدیه کرد. این همه سویگی و فراگیری، ویژگی کم یاب و گران بهای کتاب «سجادهٔ نور» است که در قطعی کوچک، جهانی در دل دارد و راهی نو برای دست یابی همگان به عرفان بی همتای اسلامی گشوده است.