نگهبان

رمان «نگهبان»، اثری برجسته از پیمان اسماعیلی، در سال 1392 خورشیدی توسط نشر زاوش منتشر شد و با نثری روان و فضاسازی‌های عمیق، داستان سفر سیامک را روایت می‌کند؛ مردی که زندگی در تهران را رها کرده و به جنوب ایران می‌رود، جایی که گرما، بیابان و بادهای خاک‌آلود پوستش را می‌آرایند. اما حادثه‌ای در بیابان او را به سوی مرزهای غربی و کوهستان‌های سرد و برف‌پوش قندیل می‌راند، جایی که وهم و سرما در هوا موج می‌زند. به گفته نویسنده، سیامک در هم‌زیستی با طبیعت به موجودی نو بدل می‌شود؛ موجودی میان انسان، حیوان و طبیعت برف‌زده. «نگهبان» داستانی است از گناه و تلاش انسان برای رهایی از آن، که با تلفیقی از رئالیسم و تأملات فلسفی، خواننده را به سفری درونی و بیرونی دعوت می‌کند.

برای همراهی با قلم ژرف و تأمل‌برانگیز پیمان اسماعیلی، گزیده‌ای کوتاه از «نگهبان»:

<<سیامک زیر آسمان خاکستری قندیل، به برف‌های بی‌صدا خیره شد. باد سرد، انگار گناهانش را با خود می‌برد، اما قلبش هنوز سنگین بود. زیر لب گفت: «اینجا، شاید خودمو پیدا کنم.» و قدم‌هاش روی یخ‌ها لغزید.>>