از آثار سخنگویان برجسته جنبش تحلیلی اگزیستانسیالیستی ، ویراستاران تاریخچه پرونده های کلاسیک و نوشته های دیگر را برای تعریف رویکردی که در پی درک بیماری روانی است ، انتخاب کرده اند ، به قول رولو می ، "... نه به عنوان انحراف از معیار مفهومی این یا آن روانپزشک ... اما به عنوان انحراف در ساختار وجود بیمار خاص ، مختل شدن اوضاع انسانی وی است. "
در حالی که روانکاوی آمریکا در دهه 40 و 50 تحت تأثیر فروید قرار داشت ، اروپایی ها شروع به شکوفایی در جهات جدید کردند ، به ویژه تحت تأثیر اگزیستانسیالیسم مارتین هایدگر ، ادموند هوسرل ، ژان پل سارتر و موریس مرلو-پونتی. "اگزیستنس" ، ویرایش شده توسط رولو می ، نخستین کتابی بود که آمریکایی ها را با نوشته های کسانی که تحت پوشش روانشناسی اگزیستانسیالیستی کار می کردند ، معرفی کرد. نیمه دوم کتاب شامل سه مقاله بنزوانگر است که قبلا در آمریکا موجود نبود.
اگرچه این کتاب مقدمه خوبی برای روانکاوی اگزیستانسیالیستی است ، اما به دلیل عدم وجود نوشته های مدارد باس ، داسی یانالیزوی سوئیسی که چراغ پیشرو این نوع از روشهای درمانی در اروپا شد ، یک چشم پوشی وجود دارد. با این وجود ، با این وجود ، کتاب برای همه افراد نا آشنا به روانکاوی اگزیستانسیال چشم بیننده باقی مانده و برای دانشجویان روانشناسی و دانشجوی فلسفه به طور یکسان توصیه می شود.