همه انسان ها مثل هم زندگی نمی کنند

«همه انسان‌ها مثل هم زندگی نمی‌کنند»، رمانی از ژان‌پل دوبوا، نویسنده‌ی برجسته‌ی فرانسوی، اثری است که با نثری شاعرانه و عمیق، سرگشتگی‌ها و پیچیدگی‌های زندگی انسان معاصر را به تصویر می‌کشد. داستان حول محور پل هانسن می‌چرخد، مردی که دو سال از محکومیت خود را در زندانی در مونترال می‌گذراند و هم‌سلولی‌اش، هورتون، به جرم مشارکت در قتل زندانی شده است.

پیش از زندان، پل هانسن سرپرست مجتمع ساختمانی اکسل‌سیور بود؛ مردی همه‌فن‌حریف که به‌عنوان دربان، سرایدار، باغبان و تعمیرکار، توانایی‌هایش را به کار می‌گرفت. اما بیش از همه، او سنگ صبور ساکنان و آرام‌بخش روح‌های خسته بود. در کنار این وظایف، پل لحظاتش را با وینونا، هم‌نشین و خلبان هواپیمایی که بر فراز ابرها پرواز می‌کرد، می‌گذراند. اما با ورود مدیر جدیدی به اکسل‌سیور، آرامش این زندگی به‌هم می‌ریزد و ناسازگاری‌ها بالا می‌گیرد، تا جایی که فاجعه‌ای اجتناب‌ناپذیر رخ می‌دهد.

داستان در مناظری متنوع چون کلیسایی در تپه‌های شنی ساحل، معدنی روباز، پیچ‌وخم رودخانه‌ای نقره‌ای و طنین امواج صوتی یک ارگ جریان می‌یابد. «همه انسان‌ها مثل هم زندگی نمی‌کنند» قصه‌ای جاودانه است که با ظرافت، احساسات عمیق برادری و اعتراض به نابرابری و بی‌عدالتی را در خود جای داده است. این اثر، یکی از زیباترین رمان‌های دوبوا، خواننده را به تأمل در معنای زندگی، روابط انسانی و مبارزه با بی‌عدالتی دعوت می‌کند.

«در سکوت زندان، به صدای وینونا فکر می‌کردم، به وقتی که از ابرها برایم می‌گفت. انگار زندگی‌ام، مثل آن رود نقره‌ای، جایی در پیچ‌وخم‌ها گم شده بود. اما حتی اینجا، پشت این دیوارها، چیزی در من هنوز زنده بود؛ شاید همان حس که نمی‌گذاشت بی‌عدالتی را بپذیرم، همان که مرا پل هانسن کرده بود.»