زندگی خصوصی نقاشان، پیکرتراشان، عکاسان و دیگر هنرمندان تجسمی را فضایی از رمزوراز فراگرفته است. بسیاری از آن ها گوشه گیرند و به خاطر تمرکز، از وقت و انزوای خود مراقبت می کنند. ما با آثاری که آن ها پدید می آورند آشناییم اما غالبا خود افرادی که پشت آن آثار ایستاده اند برای ما بیش تر در هاله ای از ابهام قرار دارند. «هنر، برترین شکل امید» دربردارندۀ صدها لحظه ای است که هنرمندان از ابزار و مواد و آتلیه و کارگاه خود فاصله گرفته و ما را شریک شمّ و شهودها و اندرزهای سخت به دست آمده و عقاید بی پیرایۀ خود ساخته اند. آن ها، در این کتاب، به مقولات گوناگونی همچون رنگ، نظم و ترتیب، کار گل، الهام، نور، شکست، همکاری و بسیار چیزهای دیگر می پردازند.