این کتاب به منظور مطالعه انتقادی گفتمان های مسلط در مطالعات هنر اسلامی نوشته شده و یکی از اهداف اصلی آن طرح نظریه جدید گفتمان هنر پیرا-اسلامی Para Islamic Art است. نویسنده با بازخوانی انتقادی تعاریف و رویکردهایی که تا کنون چیستی هنر اسلامی را تبیین کرده اند، کوشش کرده است تا با آشکار ساختن کارکردهای ایدئولوژیک و سفسطه آمیز برخی از نگرش ها و گفتمان های مسلط از جمله گفتمان سنت گرایی و تاریخ گرایی، تصویر روشن تری از فرایند مطالعات نظری در عرصۀ هنر اسلامی ارایه دهد. برای این هدف، مبانی نظری این پژوهش شامل نظریه های اصلی حوزه تحلیل انتقادی گفتمان و نشانه شناسی است. در واقع فرایند انجام این پژوهش، میان رشته ای است.