چه هنگامی که تنها به‌علت علاقه شروع به جست‌و‌جو در رابطه با دستاورد‌های علمی و فرهنگی تمدن‌های بشری در زمان‌های گذشته می‌کنیم، و چه هنگامی که قصد انجام پژوهشی منسجم و آکادمیک در این حوزه را داشته و با هدفی مشخص به سراغ آن‌ها می‌رویم، یکی از عناوینی که که زیاد به آن برخواهیم خورد، شهر باستانی آتن، واقع در کشور یونان است. تقریبا می‌توان گفت آتنیان باستان در تمامی زمینه‌های علمی، فرهنگی و هنری، از پیشروان نژاد بشر بوده‌اند. به‌عنوان مثال، تمدن آتن محل تولد و رواج بسیاری از رشته‌هایی هنری، نظیر مجسمه‌سازی و شعر و شاعری است‌. یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین این هنرها، که در دنیای امروز طرفداران زیادی را چه به‌عنوان هنرمند و چه صرفا مخاطب و تماشاگر به خود جذب می‌کند، هنر ادبیات نمایشی و تئاتر است. ادیبان و نویسندگان آتنی چون سوفکلس، آشیل، اوریپید، آریستوفان و غیره، دست به نگارش اولین آثار نمایشی و اجرای اولین تئاترها زدند و بدین شکل اصول بنیادین این رشته هنری و ستون‌های اولیه آن را بنا نهادند. نمایشنامه‌ی «هکوب»،یکی از آثار برجای‌مانده اوریپید، نویسنده و شاعر فقید اهل آتن است. این کتاب نیز همانند بخش اعظم آثار این نویسنده در ژانر تراژدی به نگارش درآمده و داستان هکوب، یکی از شخصیت‌های اساطیر یونان در طول جنگ تروا و مصائبی که از سر می‌گذراند را روایت می‌کند. در این کتاب به زیبایی نشان‌داده می‌شود که چگونه وقایعی همچون خشونت تباه کننده جنگ، از‌دست‌دادن جایگاه اجتماعی و اقتصادی و شکست پیاپی در دستیابی به عدالت، افرادی را که پیش از این متمدن بوده‌اند را بدل به تروریست و آدمکش می‌کند. خواندن این کتاب، هم به دلیل اهمیت فراوان نویسنده‌اش در تاریخ هنر و نثر شیوا و روان او و هم به‌دلیل محتوای حساس و شایان توجهی که دارد، برای تمامی خوانندگان بسیار سودمند بوده و تجربه‌ای به یادماندنی را رقم می‌زند.