حسین سناپور؛ شرح احوال نوشتن؛ متولد 1339. شروع داستان‌نویسی و نوشتن نقد داستان و نقد فیلم و گاهی فیلم‌نامه‌های کوتاه از 1363. چاپ کردن این نوشته‌ها در نشریات مختلف در همین سال‌ها و تا سال‌ها بعد. از حدود سال 1372 تا هفت سال بعد روزنامه‌نگاری در بخش‌های ادب و هنر چهار روزنامه. تدریس داستان‌نویسی از سال 79 تاکنون. اولین کتاب‌ها چاپ شده، داستان‌های بلندی برای نوجوانان: پسران دهکده (1369، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولانی (1371، انتشارات کانون پرورش فکری). رمان نیمه‌ی غایب (1378، نشر چشمه)، برنده‌ی اولین دوره‌ی جایزه‌ی مهرگان و همین‌طور جایزه‌ی یلدا (این یکی را به طور مشترک)، تا سال 88 پانزده بار چاپ و بعد جایزه‌های بنیاد گلشیری و یلدا تا سال 91 شش بار چاپ شده است. آخرین رمان‌های منتشر شده شمایل تاریک کاخ‌ها (1388، نشر چشمه)، آتش‌بندان (1388، نشر چشمه) و سپیدتر از از استخوان ( زمستان 1394، نشر چشمه) لب بر تیغ (زمستان 1389، نشر چشمه)، دود (تابستان 1393، نشر چشمه) انتشار دو مجموعه داستان با گارد باز (1383، نشر چشمه) و سمت تاریک کلمات (1384، نشر چشمه) که دومی برنده‌ی جایزه‌ی بنیاد گلشیری شده است. از کتاب‌های غیر داستانی؛ سه مجموعه مقاله در زمینه‌ی داستان‌نویسی (ده جستار داستان‌نویسی در سال 1383، جادوهای داستان در سال 1387 و تو در تویی شگردها در سال 1395 هر سه در نشر چشمه)، کتاب یک شیوه برای رمان نویسی و همین‌طور گردآوری مجموعه مقالاتی درباره‌ی آثار هوشنگ گلشیری به نام هم‌خوانی کاتبان(1380، نشر دیگر). سیاهه‌ی من (1389، نشر چشمه) خانه‌ی این تابستان و آداب خداحافظی (1392، نشر زاوش) مجموعه شعرهای او هستند.