رمان پاییز پدرسالار، یکی از پیچیده ترین و جاه طلبانه ترین آثار گابریل گارسیا مارکز، داستانی درخشان درباره ی فساد ناشی از قدرت و حاکمی مستبد در یکی از جزایر دریای کارائیب است. در شخصیت دیکتاتور رمان پاییز پدرسالار، بهترین و بدترین خصایص انسانی-از کمک به فقرا، سخاوتمندی و خداترسی گرفته تا شیادی، خشونت و بی رحمی مطلق-را می توان به وضوح مشاهده کرد. گابریل گارسیا مارکز، استاد بلامنازع رئالیسم جادویی، به زیبایی حاکمی ستمگر و در حال مرگ را به تصویر کشیده که در زندان استبداد و خفقان خود اسیر شده است. رمان پاییز پدرسالار با به کارگیری سبکی مبتکرانه و رویاگونه و استفاده ای مطلوب از توصیفات نمادین، مخاطبین خود را به دنیایی خیالی و در عین حال، بسیار واقعی و باورپذیر می برد.

وقتی مارکز برای نوشتن رمان صد سال تنهایی، راهی بارسلونای اسپانیا شد، با فضای اسپانیا در آن روزها و حکومت سرکوبگرانه و توأم با محدودیت های آزاردهنده فرانکو روبه رو شد. در این شهر بود که او از نزدیک با نتیجه حکومت های دیکتاتوری برای مردم آشنا شد و طرح کتاب بعدی اش، پاییز پدر سالار را ریخت. مارکز برای نوشتن کتاب پاییز پدر سالار مدت ده سال تمام درباره دیکتاتورها مطالعه کرد و با آدم های گوناگون که در زیر حکومت دیکتاتوری روزگار سپری کرده بودند، گفت و گو کرد. او به کارائیب برگشت و نوشتن رمان را آغاز کرد.