پیش از آن که بخوابم

کریستین، شخصیت اصلی رمان «پیش از آنکه بخوابم»، هر صبح در اتاقی ناآشنا، کنار مردی غریبه از خواب برمی‌خیزد، بدون آنکه چیزی از اطراف یا زندگی پیشین خود را به یاد آورد. او هیچ خاطره‌ای از روز گذشته ندارد و این سردرگمی، با حضور مردی مسن‌تر که خود را بن، شوهرش، معرفی می‌کند، دوچندان می‌شود. بن با صبری آرام، توضیح می‌دهد که کریستین در تصادفی با اتومبیل مجروح شده و اکنون به نوعی فراموشی دچار است که هر شب، خاطرات روز را از ذهنش می‌زداید. کریستین، بدون اطلاع بن، تحت نظر پزشکی به نام دکتر نش قرار دارد که به او پیشنهاد می‌کند وقایع روزانه را در دفترچه‌ای یادداشت کند. از طریق این یادداشت‌ها، کریستین کم‌کم تکه‌های پراکنده زندگی‌اش را کنار هم می‌چیند و هویت پیشین خود را بازمی‌یابد.

«اتاق خواب غریبه است. ناآشنا. نمی‌دانم کجا هستم، چطور به اینجا آمده‌ام. نمی‌دانم چطور به خانه برمی‌گردم. شب را اینجا گذرانده‌ام. با صدای زنی از خواب بیدار شدم – ابتدا فکر کردم کنارم در تخت است، اما بعد فهمیدم که دارد اخبار می‌خواند و صدای رادیو ساعت است – و وقتی چشم‌هایم را باز کردم، خودم را اینجا یافتم. در این اتاقی که نمی‌شناسم.»