زن الهه ای است که دامانش محرم اسرار خدا و حضورش غزل غزل هایی است که آفرینش بهتر از او نسروده است. او بهشته خداست و بهشت در زیر پای او معنا می شود. زن، بزرگ است و تاریخ بزرگی او را نشناخته است. جفای تاریخ به زنانی که دین عظیمی برگردن او دارند، نابخشودنی است. اگر در مورد مردان بزرگ چه بسیار لب به سخن گشوده و آدم های دست چندم را مطرح کرده، درباره زنان بیش از همه چیز سکوت اختیار کرده و خاموشی گزیده است و...