داستان های این مجموعه به مسائل اجتماعی و فرهنگی امروز ایران می پردازند که از آن جمله داستان های «داوود» و «مسیح» که به شیوه جیمز جویس بر زیرساختار شخصیت دو پیامبر بزرگ داوود و مسیح بنا شده اند و نگاهی پر از حساسیت و نگرانی به مسأله موسیقی و زنان دارند. داستان های «باد شهریار» و «بنچاق تارکفسکی» با پرداختن به دو نیروی باد و آب، به نوعی ابراز تأثر نویسنده است درباره مسأله دانشگاه و متمرکز بر دانشجویان و فارغ التحصیلانی است که در این یک دهه گذشته تجربه های سیاسی و ناخوشایند از سر گذرانده اند. همچنین «برفگینه» و «تزکیه» دو داستان در مورد حوزه های علمیه است و از زوال روش سنتی حوزه و غلبه روزمرگی بر زیست طلبه ها روایتی گله مندانه دارد. «دو شبح» داستانی دشوار است و به مسأله زنان و زاد و ولد پرداخته و به لطف هزارتوهای جنگل های شمال، تاریکی های زیبایی شناسی مدرن را کاویده است.