بهترین داستان های کوتاه جیمز جویس

جیمز جویس (1882-1941)، داستان‌نویس، شاعر، معلم و منتقد ادبی ایرلندی، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های جنبش مدرنیسم آوانگارد و از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم است. او بیش از همه با رمان اولیس (1922) شناخته می‌شود، اثری که با بازسازی اپیزودهای ادیسه هومر در سبک‌های ادبی متنوع، به شاهکاری بی‌بدیل تبدیل شده است. از دیگر آثار برجسته‌ی او می‌توان به مجموعه داستان کوتاه دوبلینی‌ها (1914)، رمان تصویر هنرمند در جوانی (1916) و بیداری فینگان‌ها (1939) اشاره کرد. جویس همچنین سه مجموعه شعر، یک نمایشنامه و مجموعه‌ای از نامه‌ها و مقالات روزنامه‌نگاری دارد.

جویس در دوبلین، در خانواده‌ای از طبقه متوسط به دنیا آمد و در جوانی دانش‌آموزی درخشان بود. او در مدرسه‌ی اوکانل و سپس دانشگاه کالج دوبلین تحصیل کرد. در سال 1904، در اوایل بیست‌سالگی، همراه با نورا بارناکل، شریک زندگی و همسر آینده‌اش، به اروپا مهاجرت کرد و در شهرهایی چون تریست، پاریس و زوریخ زندگی کرد. با وجود زندگی در خارج از ایرلند، جهان داستانی جویس حول دوبلین می‌چرخد و شخصیت‌هایش اغلب بازتابی از خانواده، دوستان و دشمنان دوران حضورش در این شهر هستند. او خود گفته است: «من همیشه درباره‌ی دوبلین می‌نویسم، زیرا اگر به قلب دوبلین برسم، به قلب همه‌ی شهرهای جهان رسیده‌ام.»

کتاب بهترین داستان‌های کوتاه جیمز جویس، با گردآوری و ترجمه‌ی احمد گلشیری، مجموعه‌ای از جذاب‌ترین داستان‌های کوتاه جویس را به فارسی ارائه می‌دهد و فرصتی است برای آشنایی با قلم ظریف و عمیق این نویسنده‌ی بزرگ.

«در کوچه‌پس‌کوچه‌های دوبلین، زندگی نه فقط یک شهر، که همه‌ی جهان را در خود پنهان کرده است.»