فاضل نظری از برجسته ترین شاعران و به خصوص غزلسرایان معاصر ادبیات فارسی و مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.آثار او از پر تیراژترین آثار شعر معاصر فارسی است. عمده شهرت غزلیاتش بخاطر مضامین لطیف و در عین حال بدیع آنها است عاملی که باغث شده است اشعارش در میان اقشار مختلف مردم از استقبال بالایی برخوردار شود. اشعار فاضل نظری ساده روان و در عین حال پیچیده و پر از مفاهیم نو است که البته ساختاری کم و بیش سنتی دارد. در اشعار فاضل نظر مفهوم سازی به نسبت شکل گرایی و سبک خاص زبانی از اهمیت بیشتری برخوردار است.فاضل نظری در اشعار خود هم از واژه های نو و هم از واژه های کهنه بهره می گیرد اما تکرار واژه های کهنه بیشتر است، و همین عامل به شعر او شخصیت خاصی می بخشد که تنها مختص خود اوست. اشعار او روان و ساده اما همچنان از نظر مضمون از پیچیدگی دلنشینی برخوردار است که با به تعویق انداختن کوتاه درک شعر بر کشش و جذابیت آن می افزاید. در شعر های او بازی های فرمی و شکلی کمت ر به چشم می خورد، او زیبایی و شاعرانگی را تنها از دل خود شعر خلق می کند. شعرهای او طیف گسترده ای از احساسات عمیق و مشترک همه ی انسان ها را در بر می گیرد اما در درون همه آنها رد سپید امید را می توان پی گرفت، که می تواند ریشه در باور های مذهبی و دینی او داشته باشد. گریه های امپراطور مجموعه ای از غزل های اوست این مجموعه به همراه دو کتاب «اقلیت» و «آن ها» سه گانه فاضل نظری را تشکیل می دهد.

گزیده ای از کتاب:

 به خداحافظی تلخ تو سوگند, نشد_ که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد# لب تو میوه ممنوع, ولی لب هایم_ هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند, نشد# با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر_ هیچ کس! هیچ کس اینحا به تو مانند نشد# هرکسی در دل من جای خودش را دارد_ جانشین تو در این سینه خداوند نشد# خواستند از تو بگویند شبی شاعرها_ !عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد. 

 در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم_ اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم# یک قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا_ افتادم و باید بپذیرم که بمیرم# یا چشم بپوش از من و از خویش برانم_ یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم# این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست_ من ساخته از خاک کویرم که بمیرم# خاموش مکن آتش افروخته ام را_ بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم.